Diepe verbinding
Sinds mijn 9e speel ik dwarsfluit. Voor mij is mijn fluit niet zomaar een fluit, maar een levend instrument met een ziel en karakter. Een ziel die diep verbonden voelt met de mijne. Fluit spelen voelt voor mij dan ook als verbinden met de passie van mijn ziel.
De fluit is mijn trouwe maatje. Al vanaf het eerste begin is er geen dag geweest zonder haar. Ze spiegelt me in mijn persoonlijke stukken en helpt me groeien als muzikant en als mens.
Wanneer ik speel, zie ik een kanaal van Licht. De kleppen zijn als chakra’s die het Licht naar alle kanten verspreiden. Elke toon heeft zijn eigen energie, zijn eigen kleur. De klanken brengen een vibratie die resoneert met mijn hele wezen. Als een innerlijk vuur dat mijn essentie verbindt met de aarde en de Bron.
Opeens voelde ik het niet meer
En toch kwam er een tijd dat spelen niet meer lukte. 6 jaar lang (!) kreeg ik het niet voor elkaar. Terwijl ik het voorheen elke dag met plezier deed. Ik voelde het niet meer. Ik begreep er niets van. Maar het hoorde blijkbaar bij mijn proces. Er was iets anders in mij nodig. Een ontwikkeling waarbij ik oude pijnstukken mocht verwerken en loslaten. Thema’s in mijn leven die op een dieper niveau uitgewerkt mochten worden.
Al die tijd heeft mijn fluit geduldig op mij gewacht. Terwijl ik het pad van mijn ziel volgde en leerde wie ik werkelijk ben en waar mijn leven over gaat, was het moment opeens daar! Het begon weer te kriebelen. En ik voelde duidelijk: ja! Dit wil ik! Dit ben ik, dit hoort bij mij!
Een diepere laag
Het volgen mijn zielepad liet me de zielsverbinding met mijn fluit opnieuw voelen. Maar nu op een diepere laag. Elke keer wanneer ik speel, voel ik me vrij, krachtig en verbonden. Gemotiveerd om verder te groeien vanuit wie ik ten diepste ben. En vanuit de passie in mij, want die zoekt uiteindelijk toch een weg naar buiten 💗
En jij, welke passie heb jij? Welk vuur brandt er in jou?
